எனக்கிருக்கும் எண்பது வேலைகளில்

எண்பத்தி ஒன்றவதாகத்

தேடிகொண்டிருக்கிறேன்

ஒரு பிச்சைக்காரனை …

—————————

பரவாயில்லை அது

பிச்சைக்காரி என்ற போதிலும் …

—————————

தலைகவசத்தை விட

தர்மமே தலை காக்குமாம் …

வாகனம் வாங்கும் போது

கண்டத்தையும் வாங்கி வந்திருக்கிறேனாம் …

—————————–

அதனால் …

என் இப்போதைய அவசரத் தேவை

தினமும் ஒரு பிச்சைப்பாத்திரம் …

ஒரே பிச்சைப்பாத்திரம்.

 

விளம்பரமா கொடுக்கமுடியும்

தினசரிகளில் இதற்காக ..

கடைசியில் கண்டும் பிடித்து விட்டேன் …

—————————-

ஏன் என்று தெரியவில்லை

எனக்கவனைப் பிடித்தது ….?

 

ஒருவேளை

எனது அலுவலகத்தின்

அருகிலேயே இருக்கிறான் அவன்

என்ற என் சோம்பேறித்தனம்

காரணமாக இருக்கலாம் …

 

தினமும் ஒரு ரூபாய்

அவனுக்கு

தீர்ந்திடும் கண்டம்

எனக்கு ….

——————————————–

முதல் நாள்

அவன் தட்டிலிருந்த

நிறைய சில்லறைகளில்

தொலைந்து போனது

என் ஒற்றை நாணயம் …

 

இரண்டாம் மூன்றாம் தடவைகளில்

கண்டுகொண்டான் அடையாளம்

என்னை …

 

நான்காம் நாளில்

புன்னகை பூத்தான் …

 

ஐந்தாம் நாளில் பார்த்ததுமே

ஐயா என்றான் …

 

ஆறாம் நாளில்

“நல்ல இருங்க ” ஆசி தந்தான் …

 

ஏழாம் நாள் விடுமுறை நாள்

தேடிவந்த என்

கடமை உணர்வு கண்டு

கடவுளே என்றான் …

————————————-

முதல்முறை கேட்டபோது

ஏதும் தோன்றவில்லை …

 

இரண்டாம் மூன்றாம் தடவைகளில்

இனம்புரியா உணர்வொன்று

என்னுள் ஓடக் கண்டேன் …

 

நான்காம் தடவையில்

நிஜமாகவே நானா

கேள்வி கொண்டேன் …

 

ஐந்தாம் தடவையில்

ஐயம் வேண்டாம்

பதிலும் கண்டேன் …

 

ஆறாம் தடவையில்

கர்வம் கொண்டேன் …

 

ஏழாம் தடவையில்

கடவுளாகிப் போனேன் …

———————————-

 

– தொடரும்