பட்டாம்பூச்சி விற்பவன்

பட்டாம்பூச்சி விற்பவன்

Tag Archives: காதல் கவிதைகள்

உன்னைத் தின்னும் அந்தூரியப் பூக்கள்

29 Monday Mar 2021

Posted by rejovasan in Uncategorized

≈ Leave a comment

Tags

காதல் கவிதைகள், தமிழ் கவிதைகள், Love poems, tamil Kavithaigal

Anthurium & Grasses Exotic Flowers Pattern Sashiko & Applique Design

ஊதா நிற

துலிப் மலராடையில்

நீ கதவைத் தட்டிய நொடியில்

துவங்குகிறது

இந்த வருட பனிக்காலத்தின்

முதல் நாள்

உள்ளே வரலாமா

என்கிறாய்

உனதாடையில் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும்

நட்சத்திரத் துணுக்குகளின்

மின்னல்களாலும்

உன் கூடுதல் புன்னகையினாலும்

கார் முகப்பொளிக்கு

திடுக்கிட்டு உறைந்து பார்க்கும்

நெடுஞ்சாலை மான் போல் நிற்கிறேன்

வருகிறாய்

தேனீரெல்லாம் கிடையாதா

என்கிறாய்

அடுப்பில் தேனீர் கெண்டி மூடி

நடுங்கிச் சத்தமிடுகிறது

ராணியை எடுத்து

என் சிப்பாய் ஒருவனைக்

கருணையின்றிக் கொலை செய்து

எதிரே இருக்கும்

காலி நாற்காலியில் அமர்கிறாய்

இந்த நாள் இங்குதான்

உன்னுடன் தான்

என்கிறாய்

மது ஊறிய மிட்டாய் ஒன்றை

பாதி கடித்து

மீதம் புகட்டுகிறாய்

இன்னமும் பிடிக்கும் தானே

பின்பே கேட்கிறாய்

இப்படியாக

சட்டென்று பற்றிக் கொள்கிறது

என் சோம்பேறி ஞாயிறு

பரிசாகக் கொண்டு வந்த

புத்தகத்தின்

பக்கங்கள் புரட்டி

உனக்கும் பிடித்த வரிகளை

விரல்களாய் அடிக்கோடிடுகிறாய்

கூடுதல் அடையாளமாய்

உன் நகப்பூச்சினை

கொஞ்சம் உதிர்க்கிறாய்

வாடைக் கூந்தல் வாசத்துடன்

அரை நொடிக்கொருமுறை

புன்னகை செய்கிறாய்

உன் வியர்வை கூடிய

வாசனை திரவியத்தின் பெயரை

முடிந்தால் கண்டுபிடியென

பகடி செய்கிறாய்

படாமலேயே நெருங்கி வந்து

உன் ஸ்பரிசங்கள் கடத்துகிறாய்

தவறி உள்ளே வந்துவிட்ட

பட்டாம்பூச்சியாய்

வீடு மொத்தமும் சுற்றி வருகிறாய்

போகிற போக்கில்

சுவற்றில் உன் பெயர்

எழுதிச் செல்கிறாய்

கலைந்த என் பொம்மைகளை

பிரியம் போல் அடுக்கி

வேறொரு கதை சொல்கிறாய்

நம் பழைய புகைப்படங்களைத்

தரையில் பரப்பி

நம்மைத் தேடுகிறாய்

பின்

இந்த புகைப்படங்கள்

வேறு யாரோ இருவரின்

வாழ்கை போல் இருக்கிறது

எனக்குக் கேட்கா வண்ணம்

முனுமுனுக்கிறாய்

சிரித்துக் கொண்டே

எங்கோ

இதேபோலொரு பிரபஞ்சத்தில்

வாழக்கூடும் என்கிறாய்

படுக்கை அறையின்

ஒரே புகைப்படச் சட்டத்தில்

உன் உதட்டுச்சாயம்

பதியமிடப்பட்ட

கைக்குட்டையென்றைக் கண்டு

பெருமூச்செறிகிறாய்

மீண்டும் பூக்குமாயின்

தொலைத்துவிடாதிருக்கச் சொல்கிறாய்

இத்தனை காலத்திற்கும்

இனிவரும் நாட்களுக்கும்

சேர்த்து

நீ இசைக்கும் சொற்களை

அறைச்சுவர்கள்

கவனமாய் சேகரிக்கின்றன

வார்த்தைகள் தீர்ந்து போய்

கண்கள் மூடி அமர்கிறாய்

இப்படியே

இங்கேயே

இருந்துவிட ஆசையென்கிறாய்

ஜன்னல் திரைசீலையின்

வரிகள் வழி நுழையும் 

நிலா நிழல்

உன் மேல் படர்ந்து

மீன் துண்டுகளைப் போல்

நறுக்குகிறது

இந்த நாள்

முடிவிற்கு வந்துவிட்டது

படபடப்படைகிறாய்

காலையில் நின்ற

அதே கதவருகில்

கிளம்பட்டுமா என்கிறாய்

அதே நெடுஞ்சாலையில்

அதேபோலவே நிற்கிறேன்

என் கண்களை ஆரத்தழுவி

வெகுநேரமாய் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்

உன் உதடுகள் துடிக்கின்றன

வீடெதிரே இருக்கும்

மேப்பிள் மரமொத்தமும்

செஞ்சாந்து இலைகள் பூக்கத் துவங்கும்

வசந்தத்தின் முதல் நாளில்

மீண்டும் சந்திப்போம்

அம்மரத்தின் கடைசி இலை

காற்றில் சுழன்று

கரைந்தது போலே

காணாமல் போகிறாய்

பனிப்பூனையொன்று

கதவு பூட்டும் முன்

காலோடு உரசி

உள்ளே நுழைகிறது

சதுரங்கப் பலகை மேல்

இன்னொரு கைக்குட்டை

இந்தமுறையும்

விட்டுச் சென்றிருக்கிறாய்

உன் உதடுகளை

வாழ்ந்திருப்பதற்கு

சிறிது வெளிச்சம் மட்டுமே

போதுமான

அந்தூரியச் செடிக்கு

இன்றைய நாளின்

நினைவுகளை

உண்ணத் தருகிறேன்

நீ சொல்லியிருக்க வேண்டும்

என்கிறது

நீ தந்திராத முத்தங்களை

மென்று கொண்டு

சொல்லியிருக்க வேண்டும்

கேட்டிருக்க வேண்டும்

கொடுத்திருக்க வேண்டும்

பூத்தொட்டியை ஒட்டிய

சாய்வு நாற்காலியில் சரிந்தபடி 

என் கால்களைக்

கழற்றி எறிகிறேன்

அருகிலெரியத் துவங்கியிருக்கும்

கனப்படுப்பில்.

****

Share this:

  • Click to share on Twitter (Opens in new window)
  • Click to share on Facebook (Opens in new window)

Like this:

Like Loading...

ஆயிரம் முத்தங்கள் அள்ளிச் சூடியவள்

21 Sunday Mar 2021

Posted by rejovasan in Uncategorized

≈ 1 Comment

Tags

காதல் கவிதைகள், தமிழ் கவிதைகள், tamil kavithai, tamil poem

How to Create Personal Affirmations

என்

தசாப்தக் காத்திருப்பினை 

ஓரு புன்னகையால்

கடந்து சென்றவள் நீ 

வழி தவறிய கானகத்தில் 

கடைசி தீக்குச்சியின் 

நடுங்கும் சுடர் நீ

யாக்கையின் விரிசல்களினூடே

கசிந்துருக்கும் பனிக்காலத்தின் 

பசி நீ

நெடுந்தூரப் பயணத்தின்

சட்டென்று கடந்து போகும் 

மீட்கொணரமுடியா

நினைவிலின்றும் அகலா

நட்சத்திரப் பூ மரம் நீ

என் இன்னுமொரு 

அசைவறு மாலையின்

வெயில் எரித்துப் படரும்

காமத்தின் நா நீ

எறும்புகளுக்கும் கொஞ்சமாய் 

மீதமிட்டுச் செல்லும்

சிட்டுக் குருவியொன்றின் 

கருணை நீ

வலியின் நினைவுகளை

வருடப் புதைத்திருக்கும்

அரூபத் தழும்பு நீ

பிரபஞ்சத்தின் ஆசைகளெல்லாம் 

விழுங்கிச் செரித்திருக்கும்

செயற்கை நீரூற்று ஒன்றில்

அசைந்து அமிழும்

தாமிர நாணயம் நீ 

நாட்குறிப்பேட்டில் 

தேதியிட்டுப் பதுக்கி வைக்க

கனவுத் தூண்டிலில்

சிக்கி முறிந்த மின்னல் நீ

துருவேறிப்போன 

ரயில் ஜன்னல் கம்பியின்

மழை வாசம் நீ

ஒரு குறுவாள் தீண்டலில்

உறையச் செய்திடும்

மெடூசாவின் கண்கள் நீ 

அவற்றின் 

ஆயிரம் முத்தங்கள் நீ

****

Share this:

  • Click to share on Twitter (Opens in new window)
  • Click to share on Facebook (Opens in new window)

Like this:

Like Loading...

யௌவனத்தில் நடுங்கும் இரவு

17 Monday Aug 2020

Posted by rejovasan in 2.0, கவிதை

≈ Leave a comment

Tags

காதல் கவிதைகள், Kathal Kavithaigal, Love poems, poems, tamil, tamil Kavithaigal, tamil poem

மூன்றாம் ஜாமம் முடிவதற்கு

சற்றுமுன்பு

என் இரவினில் இறங்குகிறாய்

சலனமில்லாத் தெப்பம் போல்

என்னைப் புதைத்திருக்கும் இருளுள்

உன்னிச்சை போல் நீந்தித் திரிகிறாய்

முடிவிலா யுத்தமொன்றின் போர்முரசாய்

ஓவென்றரற்றிக் கொண்டிருக்கும்

அறையின் ஏகாந்தத்தை

உன் ஒற்றைச் சிரிப்பில்

ஊதி அணைக்கிறாய்

கூரையிலிருந்து

பெரு மழையாய் பொழிகின்றன

பனியில் உறைந்த உனது செதில்கள்

ஆயிரம் தலைகளுடன்

சுவர் மொத்தமும் நெளிகின்றது

உனது நிழல்

ஆலகாலம் போல்

காற்றை நிறைக்கிறது

உனது சுவாசம்

உனது கிசுகிசுப்பு குரலில் பாடலொன்று

இந்த இரவிற்கென

என்னை ஆயத்தப்படுத்துகிறது

எனது முதல் துளிக் கண்ணீரை

நா நீட்டிச் சுவைக்கிறாய்


மரணத்தின் வேட்கை போல்

எவ்வளவு உறிஞ்சியும்

தீரவேயில்லை உன் தாகம்

உனது யௌவனத்தில்

நடுங்கும் என் இரவு

உன்னை ஆயாசமடையச் செய்கிறது

அருகே படர்கிறாய்

உனது ஆலிங்கனத்தில்

பல நூறு மஞ்சள் பட்டாம்பூச்சிகளின்

படபடப்பு

பற்றி எரிகிறது படுக்கை

உறைபனி விரல்களால்

மார்பினை வருடிக்

கண்களை மூடச் செய்கிறாய்

காலத்திற்கும் கரைந்திராத துயரத்தையும்

நூற்றாண்டுகளின் தனிமையினையும்

என் காதோரமாய் சபிக்கிறாய்

பின்

உனது பற்களை அழுத்தி

என் கனவினை உறிஞ்சத் துவங்குகிறாய்

***

Share this:

  • Click to share on Twitter (Opens in new window)
  • Click to share on Facebook (Opens in new window)

Like this:

Like Loading...

தேடு

இதுவரை

Categories

என்னைப் பற்றி

Enter your email address to follow this blog and receive notifications of new posts by email.

Join 169 other subscribers

Meta

  • Register
  • Log in
  • Entries feed
  • Comments feed
  • WordPress.com

முகநூல் பக்கம்

முகநூல் பக்கம்

சமீபத்திய இடுகைகள்

  • துப்பறியும் வரிகள்
  • கீழிருந்து மேலாய் ஏழாவதாய்
  • வழியில் தவறிவிட்டிருக்கிறது உன் வாசனை
  • பத்து இலக்க இடைவெளி
  • உன்னைத் தின்னும் அந்தூரியப் பூக்கள்

Top Posts

  • உனது நாட்குறிப்பிலிருந்து திருடப்பட்ட கவிதைகள் ...
  • மறந்து போன முதல் கவிதை …
  • என்னைச் சந்திக்க கனவில் வராதே ...

Create a website or blog at WordPress.com

  • Follow Following
    • பட்டாம்பூச்சி விற்பவன்
    • Already have a WordPress.com account? Log in now.
    • பட்டாம்பூச்சி விற்பவன்
    • Customize
    • Follow Following
    • Sign up
    • Log in
    • Report this content
    • View site in Reader
    • Manage subscriptions
    • Collapse this bar
 

Loading Comments...
 

    %d bloggers like this: