“எனிதிங் எல்ஸ் விவேக் ??”
தினமும் இந்திய நேரப்படி மாலை 5.30 ற்கு நடக்கும் ஸ்டேடஸ் காலில் முடியும் தருவாயில் தோரணையாகக் கேட்டது மணிகண்டன் . ஆன் சைட் கோ-ஆர்டினேட்டர் .லண்டனில் இருந்துகொண்டு , இங்கே சென்னையில் அவருக்கு கீழே இருப்பவர்களைக் கட்டி மேய்த்துக் கொண்டிருக்கிறார் . வயது சுமார் 30.மூக்குக் கண்ணாடியையும் தொப்பையையும் பார்க்கையில் அதிகமாகக் கூட இருக்கலாம். சமீபத்தில் திருமணமாகி மனைவியை ஊரில் விட்டு விட்டு தனியே ஹனி மூன் கொண்டாடிக் கொண்டிருக்கிறார் . இந்த கூடுதல் தகவல் அவரது கடமை உணர்வையும் , போங்கடா நீங்களும் உங்கள் வேலையையும் என விட்டு விட்டு வர முடியாத கையலாகாதனத்தையும் சொல்வதற்காக நிச்சயம் அல்ல .
“ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல மணி . அடுத்த வாரத்துக்குள்ள டெஸ்டிங் முடிச்சு யு.ஏ.டி அனுப்பிடலாம் .. அப்பறம் மணி இந்த ஃபிரைடே லீவ் வீணும் “
குரலில் மட்டும் மரியாதையைக் குழைத்து , தூரத்திலிருப்பவனுக்கு முகமா தெரியப் போகிறது என்ற மகா தைரியத்தில் முகத்துள் முறுக்கையும் காட்டி , விடுமுறைக்கு கெஞ்சிக் கொண்டிருப்பது விவேக் . வயது 23 . முன்னந்தலையில் இன்னும் கொஞ்ச நாளில் மணியை முந்தி விடுவேன் என்பவன் .இந்த மென்பொருள் துறையில் பரிணாம வளர்ச்சியே இப்படித்தான் . முன்னந் தலையிலும் முட்டிக் கொண்டு வரும் தொப்பையிலும் வெகு சீக்கிரம் வந்து முடிந்து விடும் . குழந்தை பிறந்த உடனேயே அப்பா என்று சொல்லி சொல்லி வளர்த்து விட்டு விட வேண்டும் . இல்லை வாயைத் திறந்த உடனேயே அழகாக அங்கிள் என்று சொல்லி விடும் .
பட்டாம்பூச்சி விற்பவன் 