யௌவனத்தில் நடுங்கும் இரவு
17 Monday Aug 2020
Tag Archives: tamil
டிராகன் இளவரசி
12 Wednesday Aug 2020
Tags
கவிதை, Love poems, poem, poems, tamil, tamil Kavithaigal, tamil poem
நீ வருவதாய் சொன்ன
வாசலின் முன்பு தான்
நின்று கொண்டிருக்கிறேன்
வந்திருப்பது ஏன் என்று
உனக்கும் புரியும்
நீ வரச்சொன்ன காரணமும்
எனக்குத் தெரியும்
இன்னும் எத்தனை காலம்
இதே விளையாட்டு
நான் தட்டப்போவதும் இல்லை
நீ தாழ்பாள் இடவும் இல்லை
பின்னே எதற்கிந்தக் கதவு
நீ வரச்சொல்வதும்
நான் வந்து நிற்பதும்
நீ தள்ளிச் செல்வதும்
நான் தயங்கி நிற்பதும்
நீ மறுத்துப் போவதும்
நான் மரத்துப் போவதும்
மீண்டும்
நீ வரச்சொல்வதும்
நான் வந்து நிற்பதும்
கண்ணீரும் கவிதையும்
வார்த்தை மாறாமல்
நடப்பது தானே
ஏற்கனவே படித்த புத்தகம்
எத்தனை முறை புரட்டினாலும்
மாறியா போய்விடும்
கடைசி வரி
நான் வேறு புத்தகத்தைத்
தொடப்போவதுமில்லை
நீ இந்தப் புத்தகத்திற்குள்
வரப்போவதுமில்லை
பின்னே எதற்காக எழுதப்பட்டது
நமது கதை
இந்தக் கோட்டையின் உச்சியில்
உன்னைச் சிறைவைத்த டிராகனும் நீயும்
வேறில்லை என்பது
நான் மட்டுமே அறிந்த ரகசியம்
இத்தனைக்கும் பிறகு
உன் கூந்தல் ஏணி
கீழே வரக் காத்திருக்கக்
காரணம் ஒன்று தான்
நம் முதல் முத்தத்தைப்
பரிமாறிக் கொள்ளும் வாய்ப்பு
நமக்குத் தரப்படவேயில்லை
பின் எப்படித் தீரும்
நம் சாபம்
***
ஜன்னல் பூனைகள்
08 Saturday Aug 2020
Tags
வசந்தத்தின் நிறங்கள் உன்னிடம்
யாரும் நுழையா காடு என்னிடம்
வா
உதிர்ந்த நிறங்களை அள்ளி
பூக்களில் தூவுவோம்
பிரளயத்தின் நா உன்னிடம்
பெருந்தாகம் என்னிடம்
வா
கொஞ்சம் ஒயின் ஊற்று
இதயங்கள் நனைப்போம்
யாமத்தின் வரவேற்பறை உன்னிடம்
காலத்தின் முடிவிலி என்னிடம்
வா
இந்த இரவின் நதியினில்
இரு மீன்களாவோம்
மின்மினிகள் உன்னிடம்
காய்ந்த சுள்ளிகள் என்னிடம்
வா
உள்ளங்கைகளுக்குள் வைத்து
ஊதித் தீ மூட்டுவோம்
அரூபத்தின் தேகம் உன்னிடம்
ரகசியத்தின் சாவி என்னிடம்
வா
மோனத்தின் பனியிடுக்குகளில்
கஸல்கள் தேடுவோம்
சின்னஞ் சிறிய பூனைகள் உன்னிடம்
மழை நெளியும் ஜன்னல்கள் என்னிடம்
வா
நீயும் நானும் மட்டுமே இந்தத் தீவினில்
வேடிக்கை பார்த்திருப்போம்
***
பிரம்மச்சாரி உலா
25 Tuesday Sep 2012
Posted in கவிதை
காலணிகளை அடுக்கிடத் தேவையில்லை
காலுறைகளை
தவ்வக் காத்திருக்கும் தவளைகள் போலச் சுருட்டி
எங்கு வேண்டுமாலும் எறிந்துவைக்கலாம்
ஆடைகள் பற்றி அலட்டிக் கொள்ள வேண்டாம்
உள்ளாடைகள் வவ்வால்கள் என
கதவிடுக்குகளில் காணக்கிடக்கலாம்
குளியலறையின் கால்வைக்கும் இடம் தவிர
மீதமெல்லாம் ஆனந்தமாய் அழுக்காக்கி வைக்கலாம்
நாற்காலிகள் காணாமல் போனவைகள் பற்றிய
அறிவிப்புகளில் இருக்கலாம்
சர்க்கரை உப்பு இன்ன பிற அவசியமற்ற சரக்குகளின்
கையிருப்பு பற்றிக் கவலை வேண்டாம்
முக்கியமாய் காப்பிப் பொடிக்கும் தேநீர்த் துகள்களுக்கும்
ஆறு வித்யாசங்கள் அறிந்து வைக்க அவசியமில்லை
பக்கம் கொள்ளாத அளவு இருக்கவே இருக்கிறது
பிரம்மச்சாரியின் அறையொன்றில் இருப்பதன் அனுகூலங்கள்
அதன் அவஸ்தைகள் மட்டும் உறைப்பதேயில்லை
எதிர்பார்க்காத நாளொன்றில் அறையுடன்
பெண்பால் அறிமுகம் நடக்கும் வரை …
————————————————————–
களிமண்ணின் கதை
22 Sunday Jan 2012
Posted in கவிதை
ஒன்பது மாத சொச்சம்
விடாது பெய்திருந்த மழையின்
மறுநாளில் கண்டெடுத்திருந்தார்கள்
அந்தக் களிமண்ணை …
எத்தனை முறை வேண்டுமானாலும்
எப்படி வேண்டுமானாலும்
எதற்கு வேண்டுமானாலும்
எதற்குள் வேண்டுமானாலும்
மாற்றிக்கொள்ள
மாறிக்கொள்ள முடிந்திருந்தால்
ஊரில் எல்லாருக்கும் அதைப் பிடித்திருந்தது …
தண்ணீரைப் போல என்றாலும் – அது
தண்ணீரல்ல களிமண் என
மறந்து போனார்கள் …
அதைக் கண்டெடுத்த குயவன்
அவன் பழக்கப்படி பானையாக்கலாம் என்றான் …
பக்கத்து வீட்டுக்காரர்கள் அதுதான் சரி என்றார்கள் …
ஊரின் உபாத்தியாயர்
அ னா ஆ வன்னா சொல்லிக்கொடுத்து
வேலைப்பாடுகள் கொண்ட கூஜா ஆக்கினால்
பட்டணத்திற்கு விற்கலாம் என்றார் ..
பக்கத்து வீட்டுக்காரகள் அதுதான் சரி என
பிரம்பெடுத்துத் தந்தார்கள் …
அந்தத் தெருவின் சாயமிடுபவன்
நிறப்பூச்சுப்பூச்சு செய்தால்
வெளிநாட்டில் மவுசு என்றான் …
பக்கத்து வீட்டுக்கார்கள் அது தான் சரி என
அதற்கு முன் விலைபோன
உறவினர்களின் பானைகள் பற்றிய கதைகளை
விடியும் வரை பேசியிருந்தனர் …
யார் விருப்பப்படியும் மாறிக்கொண்டே
இருக்க முடிந்ததால்
எதுவாகவும் ஆகமுடியவில்லை களிமண்ணால் …
களிமண்ணாகவே இருந்தது
கடைசி வரைக்கும் …
களைத்துப் போன எல்லாரும்
அதை என்ன செய்வதென்று தெரியாமல்
குப்பைத்தொட்டியில் போட முடிவு செய்தனர் ..
எல்லாரும் உறங்கிய நள்ளிரவில் ரகசியமாய்
பக்கத்துக்கு வீட்டுக்காரர்கள் பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள் ..
ஒரு முறையாவது வாய் திறந்து
அதற்கு என்ன வேண்டுமென பேசியிருந்தால்
அது களிமண்ணாகவே இல்லாமல்
இருந்திருக்கக் கூடுமென ….
—————————————————————————————-
